Der eezte Schnei
von Wilhelm Schneider-Clauß
1862-1949
Un no es hück och Schnei gefalle!
Wie Putezucker fis'lig fing
kläf hä ob Tonspetz, Feesch un Kalle
vun Künebäts bis Zinter Vring.
Ob alle Dächer, alle Panne
hät hä sing weiß Spor gesatz;
no ävver güß et wie us Kanne,
un bovven hängk et noch su schwatz.
Schwatz geiht et durch dat weiß Gerisels
wie ne Pastor em Röckeling,
un bloß vun all däm hell Gefisels
flüch durch der dunkeln Dag ne Sching.
De Kirchtöön löchte wie Flambaue, -
un all die Hüser, Gaß an Gaß,
die ston un lunke wie Rabaue:
"Hu! E Begräbnis eezter Klaß!"
aus: Wilhelm Scheider-Clauß: Kölnisches Vortragsbuch,
Verlag von Hoursch & Bechstedt, Köln, 1923, S. 79
Quelle: www.koelsch-akademie.de